Blog

Esencja spostrzeżeń Barbary Jakels na podstawie doświadczeń klinicznych. Pomiędzy nauką a duchowością. 

(Barbara Jakel: poprzedni członek Komitetu Naukowego ISPPM- International Society of Prenatal and Perinatal Psychology and Medicine)

Przedstawienie podstaw teorii

Przed przeczytaniem poniższego artykułu chciałabym zaprosić naukowców do spojrzenia na tę koncepcję pracy z perspektywy nowego paradygmatu w nauce, który jest związany z fizyką kwantową, teorią złożoności i epigenetyką. Integracja nowego paradygmatu w nauce może być porównana do procesu implantacji w łonie matki. Organizm matki po poczęciu odrzuca własną komórkę jajową, ponieważ jako zapłodniona komórka jest ona fundamentalnie zmieniona. Tylko otwartość na Nieznane Nowe pozwala na przyjęcie nowego życia, procesy wzrostu i narodziny stają się możliwe.

Fizyka kwantowa uczy, że wewnątrz atomów nie ma substancji fizycznej; podjednostki, z których składają się atomy, są zbudowane z potężnych niewidzialnych wirów energetycznych, z nienamacalnej materii; jest to dziwna forma energii, nie fizyczna. Molekuły, które składają się z atomów, są wirami energii; komórki, które składają się z molekuł, są również wirami energii, organizmy ludzkie, które składają się z komórek są również wirami energii. Oznacza to fundamentalną zmianę w postrzeganiu ludzkiego losu: przyjmując, że jesteśmy istotami ludzkimi połączonymi z dynamicznym polem energetycznym wszechświata, nie jesteśmy już odizolowanymi, bezsilnymi jednostkami, ale połączonymi i potężnymi.

Teoria złożoności jako postnewtonowski nowy paradygmat nauki podkreśla znaczenie pojawiających się zjawisk nieliniowych, adaptacyjnych, samoorganizujących się i złożonych systemów. Paradygmat złożoności wynika z rozwoju metod nieliniowych w obrębie nauk. Model złożoności może prowadzić do centralnego wniosku, że każdy element systemu może być interpretowany tylko w kontekście całości. W ten sposób można przezwyciężyć podział na nauki przyrodnicze i humanistyczne na poziomie epistemologicznym. Ani falowanie, ani materia nie określają kontekstu, lecz metoda obserwatora. Nawet najdokładniejsze badania materii nie mogą doprowadzić do opisu fal, podobnie żadne dane z nauk przyrodniczych nie mogą opisać zjawisk duchowych. (Pascal: "Jeśli kamień wpadnie do oka, całe oko będzie zmienione").

Epigenetyka skupia się na pytaniu, co kontroluje los lub zdrowie komórek. Według koncepcji Mind-Body-Biology (B.Lipton) losy komórek są dopełnieniem ich otoczenia. Człowiek jest wspólnotą żywych organizmów, komórek. Na podstawie naszych instynktów i doświadczeń życiowych umysł dokonuje interpretacji, osądu wartości, związanego z przetrwaniem; w ten sposób ciało może prowokować do zaangażowania się w pozytywną reakcję wzrostu lub podtrzymujący życie nastrój ochronny w celu regulacji zachowania komórek.

Wprowadzenie tych elementów fundamentu teorii jest jak próba wyjaśnienia, jak ciało i dusza są połączone w ramach złożonego systemu wszechświata ukrytego w ludzkim organizmie.

Funkcjonuje on tak samo dobrze wewnątrz komórki jako mikroorganizmu, jak i poza nią: jako wszystkie ciała subtelne i energetyczne w połączeniu z polami energetycznymi wszechświata. Wspólna linia redakcyjna tej koncepcji opiera się na żywym doświadczeniu zmiany. Oznacza to nie tylko przeprogramowanie podświadomego umysłu, ale przede wszystkim ekspansję ducha jako uniwersalnej siły łączącej ciało i duszę. W praktyce ta siła będzie wykorzystywana do transformacji na wysokim poziomie; do ucieleśnienia świadomości w każdej komórce. Można to nazwać "Celltherapy" oferując dostęp do komórki na wielowymiarowych poziomach.

Koncepcja uzdrawiania skupia się zarówno na klasycznej psycho- i traumaterapii, jak i na pracy duchowej, łącząc obie te metody w unikalny sposób. Ta metoda pracy ma na celu przeprogramowanie podświadomego umysłu, podczas gdy praca duchowa poszerza spektrum świadomości. Liniowe i nieliniowe aspekty pracy powodują głębsze zmiany w organizmie niż te, które zwykle znane są w procesach psychoterapii. 

Tak więc cel takiej pracy można określić jako klucze do zmiany od samego początku życia, włączając w to ontogenetyczne i filogenetyczne wyłanianie się, poczęcie, wszystkie prenatalne etapy rozwoju, narodziny, wczesne fazy postnatalne, aż do dojrzałych etapów swojej linearnej linii życia. Jest to związane z ludzką traumą ucieleśnienia, dlatego należy podkreślić również nieliniowe aspekty uzdrawiania, jak np. wpływ na szeroko rozumianą pracę energetyczną.