Istota odkryć Barbary Jakels opartych na doświadczeniu klinicznym. Między nauką a duchowością. 

(Barbara Jakel: była członkini Komitetu Naukowego ISPPM – Międzynarodowego Towarzystwa Psychologii i Medycyny Prenatalnej i Okołoporodowej)

prezentacja podstaw teoretycznych

Zanim przeczytasz poniższy artykuł, chciałbym zaprosić naukowców do rozważenia tej koncepcji roboczej z perspektywy nowego paradygmatu w nauce, jakim jest fizyka kwantowa, teoria złożoności i epigenetyka powiązany. Proces włączania nowego paradygmatu do nauki można porównać do procesu implantacji w łonie matki. Organizm matki odrzuca własną komórkę jajową po zapłodnieniu, ponieważ jako zapłodniona komórka ulega zasadniczym zmianom. Tylko otwarcie się na nieznane i nowe pozwala przyjąć nowe życie; Procesy wzrostu i narodziny stają się możliwe.

Fizyka kwantowa uczy, że wewnątrz atomów nie ma żadnej substancji fizycznej; podjednostki tworzące atomy zbudowane są z potężnych, niewidzialnych wirów energii, z niematerialnej materii; jest to dziwna forma energii, niefizyczna. Cząsteczki, które składają się z atomów, są wirami energii; Komórki, które składają się z cząsteczek, są również wirami energii; Organizmy ludzkie, które składają się z komórek, są również wirami energii. Oznacza to fundamentalną zmianę w sposobie postrzegania ludzkiego przeznaczenia: kiedy zaakceptujemy, że jako istoty ludzkie jesteśmy połączeni z dynamicznym polem energetycznym wszechświata, nie będziemy już odizolowanymi, bezsilnymi jednostkami, lecz połączonymi i potężnymi.

Teoria złożoności jako nowy paradygmat nauki postnewtonowskiej podkreśla znaczenie pojawiających się zjawisk nieliniowych, adaptacyjnych, samoorganizujących się i złożonych systemów. Paradigmat złożoności jest wynikiem rozwoju nieliniowych metod w nauce. Model złożoności może doprowadzić do głównego wniosku, że każdy element systemu można interpretować wyłącznie w kontekście całości. W ten sposób można przezwyciężyć podział między naukami przyrodniczymi i humanistycznymi na poziomie epistemologicznym. Kontekstu nie definiują fale ani materia, lecz metoda obserwatora. Nawet najdokładniejsze badania materii nie są w stanie doprowadzić do opisu fal, tak samo jak żadne dane naukowe nie są w stanie opisać zjawisk duchowych. (Pascal: „Kiedy kamień wpadnie do morza, całe morze się zmienia”).

Epigenetyka zajmuje się kwestią tego, co kontroluje los i zdrowie komórek. Zgodnie z teorią biologii umysłu i ciała (B. Lipton) los komórek jest dopełnieniem ich środowiska. Ludzie są społecznością żywych organizmów – komórek. Opierając się na naszych instynktach i doświadczeniach życiowych, umysł dokonuje interpretacji, wydaje osąd wartościujący, który odnosi się do przetrwania; Organizm może wywołać pozytywną reakcję wzrostu lub podtrzymujący życie nastrój ochronny, aby regulować zachowanie komórek. 

Przedstawienie tych elementów podstaw teoretycznych, jest jak próba wyjaśnienia, w jaki sposób ciało i dusza są połączone w złożonym systemie wszechświata ukrytym w organizmie człowieka.

Działa zarówno wewnątrz komórki, jako mikroorganizm, jak i poza nią: jako wszystkie subtelne i energetyczne ciała w powiązaniu z polami energetycznymi wszechświata. Wspólna czerwona linia tej koncepcji opiera się na żywe doświadczenie zmiany. Oznacza to nie tylko przeprogramowanie podświadomościale nade wszystko rozwój umysłu jako uniwersalnej siły, która jednoczy ciało i duszę. W praktyce siła ta jest wykorzystywana do Stosowany do transformacji na wysokim poziomie, w celu ucieleśnienia świadomości w każdej komórce. Można to nazwać „terapią komórkową”, która umożliwia dostęp do komórki na poziomie wielowymiarowym.

Koncepcja leczenia skupia się na klasycznej psychoterapii i terapii traumy, a także na pracy duchowej, łącząc je w unikalny sposób. Ta metoda pracy ma na celu przeprogramowanie podświadomości, podczas gdy praca duchowa poszerza spektrum świadomości. Liniowe i nieliniowe aspekty pracy powodują głębsze zmiany w organizmie niż te, które zazwyczaj poznajemy dzięki psychoterapii.

Zatem cel takiej pracy można określić jako klucz do zmiany od początku życia, włączając w to początki ontogenetyczne i filogenetyczne, poczęcie, wszystkie prenatalne stadia rozwoju, narodziny, wczesne fazy postnatalne, aż do dojrzałych stadiów własnej liniowej linii życia. To jest związane z ludzka trauma ucieleśnieniaDlatego też należy podkreślić nieliniowe aspekty leczenia, takie jak wpływ na szerszą pracę energetyczną.